Site Language: EN
บ่งชี้The dark clouds are indicative of rain.
เมฆดำเป็นสิ่งบ่งชี้ถึงฝนShowing or pointing out something; serving as a sign or indication.
Her smile was indicative of her happiness.
รอยยิ้มของเธอเป็นสิ่งที่บ่งชี้ถึงความสุขของเธอThe symptoms are indicative of a cold.
อาการเป็นสิ่งบ่งชี้ถึงอาการเป็นหวัดHis tone was indicative of his frustration.
น้ำเสียงของเขาเป็นสิ่งที่บ่งชี้ถึงความหงุดหงิดของเขาindicative signs
สัญญาณบ่งชี้indicative of change
บ่งชี้ถึงการเปลี่ยนแปลงindicative behavior
พฤติกรรมบ่งชี้significant
suggestive
representative
The indicative is used to express certainty.
A form of a verb that indicates a statement of fact or reality.
She spoke in the indicative mood.
The teacher explained the use of the indicative.
He wrote his essay in the indicative form.
indicative mood
indicative statement
indicative verb
declarative
assertive
stative